Meelopen in De Twaalf Hoven

do 7 sep., 19:33 Voorlezen Algemeen Verhalen

WINSUM - Zorgmedewerkers uit Noord-Nederland hebben dinsdag geprotesteerd tegen bezuinigingen in de ouderenzorg. Ook personeel van De Twaalf Hoven in Winsum toog naar Den Haag. Ondertussen bleef de zorg voor mensen die daar 24 uur per dag van afhankelijk zijn natuurlijk nodig. Daarom heeft de instelling lang van tevoren gevraagd of familie wilde inspringen.

door Aad van der Drift

Met veel twijfel en een bezwaard gevoel heb ik me opgegeven. Hoewel ik regelmatig mijn 95-jarige demente moeder bezoek, weet ik niet wat er achter de schermen plaatsvindt en hoe ik moet handelen. De meeste bewoners in De Twaalf Hoven krijgen zorg en hulp bij het uitvoeren van zelfs de meest eenvoudige dagelijkse activiteiten. 

Engelen

Velen ondervinden de gevolgen van wat ik gemakshalve een vergeetziekte noem. Zo ook mijn moeder, vaak weet ze pas na veel moeite zich te herinneren wie ik ben. Met haar heb ik het hele ontluisterende proces van vergeten tot totale afhankelijkheid meegemaakt. Enerzijds verdrietig, anderzijds moet gezegd worden dat toen ze nog kon beslissen zij niet anders wilde. Mijn moeder verblijft al veel jaren in De Twaalf Hoven, zelfs de coronagolf heeft ze overleefd. De zorg die zij nu nodig heeft, kan ik haar op geen enkele manier geven. Dat doen nu mensen die bij tijd en wijle engelen zijn die beschermen, liefde geven en met veel compassie haar bijstaan. Met verbazing kijk ik soms hoe deze verzorgenden contact weten te leggen en een glimlach op zelfs het gezicht van mijn moeder brengen.

Gezellig zijn

Mijn taak is vrij simpel: gezellig zijn, koffie zetten en de lunch helpen verzorgen. Eenvoudige handelingen in het dagelijks leven. Geen idee hoe je zoiets doet met volwassenen met wie communiceren zeer lastig is. Om het mij gemakkelijk te maken, stel ik mij als ober gedienstig op om het de gasten zo goed mogelijk naar de zin te maken. Dat lukt wonderwel, twee vrolijke demente dames genieten van mijn rol. Er wordt door beiden meerdere keren om een kop koffie of thee gevraagd. Uiteraard vergezeld met een lang verhaal van hun kant. Het lijkt wel alsof ik in een gezellig buurthuis dienst doe. Deze ‘klanten’ lijken op het eerste gezicht niet veel meer te mankeren dan dat de tijd hen gebreken heeft gebracht. Dat wordt anders als je door een van hen telkens dezelfde vraag krijgt. Het eenvoudige antwoord van mij komt op geen enkele manier over.
In een hoek gaat Annie ineens luid zingen, moeiteloos klinkt het eerste complet van het Lorelei-lied. Om een extra geluidseffect te creëren zingt ze in een leeg kopje. Mevrouw Vaart bekijkt alles vanuit een hoekje en drinkt bijna onbewogen haar kop leeg.

Staafmixer

Vraag ik aan verzorgster Alie of het niet lastig is dat je met de bewoners van de afdeling geen goed gesprek kan beginnen dan kijkt ze me enigszins verbaasd aan. ,,Nee, de mensen hier zijn allemaal anders en overal zit een verhaal. Het zijn mijn mensen.” Even later is ze weg, een van de dames moest naar de wc. Daardoor zit ik ineens alleen in een zaal met zes dames en een heer. Het is opvallend stil, Annie zingt niet meer en de magere mevrouw Kopf, meneer Couvert en mijn moeder staren stil voor zich uit.
Zodra Alie terug is, mag ik voor de lunch zorgen. Eerst maak ik soep met extra veel ballen. Mijn oberrol weer opnemende lijkt het wel alsof iedereen extra geniet. Aandacht, een praatje en belangstelling zijn misschien wel belangrijker dan een boterham en soep met veel ballen. Niet iedereen kan nog brood met soep tot zich nemen. Tot mijn verbazing en afgrijzen wordt voor hen het eten met een staafmixer gepureerd. Verzorgster Alie en de Eritrese hulp Luma helpen vervolgens een aantal mensen met eten. In deze wereld waar mensen niet meer kunnen communiceren, geven zij met veel geduld hulpbehoevenden een plek.

Tegen deze middag had ik opgekeken, maar dat viel mee. Voldaan kan ik na vier uur mijn taak aan een andere vrijwilliger overdoen. Van mij mogen ze langer protesteren, zorg mag best wat kosten. Het gaat er niet alleen om de efficiëntie maar vooral om de aandacht.

De namen van de genoemde personen zijn om privacyredenen gefingeerd.